سدروس برنده جایزه WAF 2019
فستیوال جهانی معماری یکی از رویدادهای مهم معماری و تنها جشنواره‌ای است که شامل جوایز، داوری زنده، کنفرانس‌ها وحضور شبکه‌های تلویزیونی میباشد. این فستیوال جهانی هر ساله با حضور معماران بنام و بزرگی از سراسر دنیا برگزار می‌شود و تنها برنامه جایزه جهانی است که در آن معماران ساختمانهای کامل خود و پروژه های آینده خود را به صورت زنده به هیئت داوران و نمایندگان مشهور بین المللی از سراسر جهان ارائه می دهند. این رقابت گاهی اوقات “اسکار” جهان معماری خوانده می شود، از سال 2008 هر ساله معماران ، طراحان داخلی و متخصصان از بیش از 60 کشور جهان را گرد هم می آورد تا یک آگاهی اجتماعی وسیع به معماران دهد.
در سال 2019 پروژه‌هایی از ایران که در بخش‌های مختلف به مرحله فینال فستیوال جهانی معماری WAF 2019 راه یافتند؛ بنابر اعلام سایت این فستیوال جهانی؛ کسب رتبه نخست فستیوال جهانی معماری (World Architecture Festival-WAF2019) در بخش پروژه های مسکونی ساخته شده به برج باغ سدروس با طراحی دکتر علیرضا تغابنی رسید.
برج باغ سدروس در منطقه سعادت آباد و در خیابان مروارید واقع شده است. این ساختمان در سال 1398 به اتمام رسید و با ویژگی های خاص خود نظیر لابی مرتفع، تراس های بدون سقف و سرسبز و طراحی مدرن و مینیمال شناخته شد. امکانات ورزشی، تفریحی لوکس، لابی مجلل و وسیع و بام سبز اختصاصی و عمومی با ترکیب متریال های مدرن زیبایی خاصی را به این ساختمان بخشیده اند. این ساختمان دارای ۱۴ طبقه در کل (۳ طبقه زیرهمکف، همکف و ۱۰ طبقه روی همکف) و ۱۸ واحد مسکونی می باشد. ساختمان مسکونی سدروس در زمینی به مساحت ۱۰۰۰ مترمربع با عرض ۲۰ متر و طول ۵۰ متر واقع شده است. طبقات سدروس شامل یک پنت‌هاوس بسیار لوکس با بام سبز در طبقه ده، دو تک واحد مشابه طبقه ده در طبقات نه و هشت، چهارده واحد زیبا در طبقات یک تا هفت و یک دوبلکس بسیار جذاب در طبقه همکف است. برج باغ سدروس تداعی‌گر شکوه و رفاه همراه با آرامش و آسایش در یک ساختمان مدرن و به‌روز است.
در برج باغ سدروس تراس ها به عنوان مرز درون و بیرون به شکلی بارور برای حل مسأله نماهای شهری استفاده شده است. نوع طراحی ساختمان سدروس چه از لحاظ لایه لایه بودن در پلان و چه در قرارگیری نوع تراس هایش و همچنین نوع متریال ها سعی کرده تا مسأله نمای جانبی را حل کند.
نوع پوشش نما از آجر است که براساس قرارگیری روی هرکدام از نوارهای حجمی آرایش متفاوتی ساخته و با خط هایی فاصله ها و بافت های مختلف ایجاد می کند که با اندک دقتی قابل تشخیص است.
علیرضا تغابنی راجع به کانسپت این کار می‌گوید: ” پروژه سدروس تلاش می کند با بزرگداشت و ارزش‌گذاری مجسمه‌سازانه تراس‌ها و التهابی که این مساله در قاطعیت مرز درون و بیرون ایجاد می‌کند، به شکلی بارور به حل مسأله نماهای جانبی و شهری بپردازد، به عبارت دیگر استراتژی لایه لایه بودن پلان و حجم از طرفی، تک متریال بودن کلیه نماهای اصلی و جانبی و همچنین فعال بودن تراس ها باعث ایجاد نماهای سوم فعال در پروژه شده است.”
